انگور فرنگی با نام علمی Elaeagnus umbellata از خانواده سنجدیان Elaeagnaceae می باشد. گل های سفید مایل به سبز. گل های این گیاه بسیار معطر بوده و شیره زیادی دارند که به همین دلیل مورد علاقه زنبورها و حشرات گرده افشان قرار می گیرندی.حداکثر طول نهال انگور فرنگی به چهار متر می رسد میوه انگور فرنگی، خوراکی و لذیذ و شفاف قرمز روشن در 5–8میلیمتر قطر، با تعداد زیاد در هر خوشه است. میوه خوشمزه آن واقعا طعم دلچسبی دارد، میوه های کوچک و کال در ابتدا به رنگ زرد هستند و در زمان رسیدن به رنگ قرمز با خال خال نقره ای یا قهوه ای تغییر رنگ می دهند. مزه آنها ترش مزه و دانه دار هستند. فصل رسیدن میوه انگور خارجی ماه های شهریور تا آبان می باشدمتاسفانه از این گیاه در کشور ما استفاده صنعتی و دارویی انجام نگرفته و این اما جای تحقیقات بسیاری دارد.
فصل گلدهی در بین ماه های اردیبهشت و خرداد انجام می گیرد و گل های سفید مایل به سبز از محور خوشه ها آویزان شده ظاهر میشود. برگ های آن معطر و رنگ سبز زیتونی هستند. بر روی شاخه های بلند گیاه به صورت یک درمیان جفت یا خوشه بیرون می آیند. برگ هایی بسیار شبه به سنجد دارد. خاستگاه و موطن گیاه از گونه های بومی شرق آسیا و دامنه از هیمالیا به سمت شرق به ژاپن است.
میوه این گیاه هم به صورت خام و هم به صورت پخته مصرف می شود. میوه ی این گیاه ترش و آبدار است که مصرف آن در حالت خام خوشمزه بوده و همچنین می توانید از آن مربا و کمپوت درست کرده و میل نمایید. اگر بخواهید میوه را به صورت خام مصرف کنید، باید بگذارید به طور کامل برسد و در غیر این صورت طعم گس همانند خرمالو خواهد داشت.
میوه انگور فرنگی دارای 8.3 درصد شکر، 4.5 درصد پروتئین و 1 درصد کربن می باشد. در هر 100 گرم از این میوه، 12میلی گرم ویتامین C وجود دارد. درختان بالغ 4 متری در محیط طبیعی حدود 50 تا 150 کیلو گرم میوه را در 2 الی 3 برداشت می دهند. میوه ی چیده شده به مدت 15 روز در دمای اتاق نگه داشته می شود. می توانید دانه و میوه را با هم بخورید، اما ساختار دانه به گونه ای است که در داخل آن فیبرهایی مشاهده می شود.
گل های انگور فرنگی هرمافرودیت هستند (یعنی هم اندام نر و هم اندام ماده را با هم دارند) و توسط زنبور عسل گرده افشانی می شوند.
دارای کاروتنوئید و لیکوپن زیاد و 7-17 برابر بیشتر از گوجه فرنگی است.
خاک مناسب نهال انگور فرنگی :
نهال انگور فرنگی در خاک های مختلف قادر به رشد می باشد اما همانند اکثر گیاهان خاک های زهکشی شده و قوی را دوست دارد اگرچه خیلی به خاک های گچی کم عمق علاقه ندارد و در خاک های ضعیف نیز رشد می کند. خاک از نظر pH می تواند در محدوده ی اسیدی، خنثی یا بازی باشد.
ازدیاد و تکثیر:
تکثیر با بذر:
به علت طولانی بودن مدت رشد متداول نیست اما برای کاشت بذر بهتر است این دانه در زمان رسیدن و ابتدای فصل پاییز کاشته شود. جوانه زنی آن در انتهای زمستان یا ابتدای بهار رخ می دهد، اگرچه ممکن است که 18 ماه نیز طول بکشد. اگر دانه از قبل ذخیره شده باشد، جوانه زدن آن زمان بیشتری طول می کشد. دانه معمولاً به صورت ناگهانی و به خوبی جوانه می زند. با بزرگ شدن بوته ها و رسیدنشان به ارتفاع 15 سانتی متر، آن ها را به گلدان های جداگانه منتقل و مانند یک گیاه مستقل با آن رفتار کنید.
تکثیر با قلمه:
تکثیر با قلمه آن از طریق تهیه قلمه های خشبی و نیمه خشبی انجام می گیرد. برای این منظور در شهریور ماه می توان قلمه هایی به طول 20-15 سانتی متر تهیه کرد و در بستر گلخانه ریشه دار نمود. قلمه بهترین روش ازدیاد انگور فرنگی است.خوابانیدن شاخه و پیوند زدن متداول نیست.
نیاز های نوری:
موقعیتی آفتاب گیر را ترجیح می دهد. زیتون پاییزه نمی تواند در سایه کامل رشد کند.
کاربردها زینتی و صنعتی:
این گیاه می تواند مانع موفقی در برابر باد (حتی در مناطقی که در نزدیک دریا قرار دارند و بادخیز هستند) ایجاد کند. با توجه به عرض و ارتفاع این گیاهان از آن ها برای مقابله با وزش باد وو به عنوان یک باد شکن استفاده می شود. با استفاده از این گیاه نوعی پرچین گیاهی در اطراف باغ ساخته می شود که منجر به غنی شدن خاک و تغذیه گیاهان مجاور نیز می گردد. از چوب آن نیز به عنوان یک سوخت خوب بهره گرفته می شود.
خواص دارویی و درمانی:
قبل از مصرف این گیاه به عنوان دارو، از یک فرد متخصص مشورت بگیرید.
گل های این گیاه برای رفع اسهال، بیماری های قلبی مفید بوده و می توانند نقش محرک را ایفا کنند. دانه های زیتون پاییزه نیز می توانند به عنوان محرک در درمان سرفه استفاده شوند.
روغن دانه های این گیاه برای درمان عفونت های ریوی استفاده می شود. میوه بسیاری از گونه های این گیاه دارای منابع غنی ویتامین و مواد معدنی هستند که در میان آن ها می توان به ویتامین A، C و E، فلاونوئید و سایر ترکیبات فعال از نظر زیستی اشاره کرد. همچنین منابعی غنی از اسیدهای چرب در میوه ی این گیاه یافت می شود که در کمتر میوه ای مشاهده می شوند. بررسی شده که این میوه می تواند احتمال ابتلا به سرطان را کاهش داده و در روند رشد سلول های سرطانی اختلال ایجاد کند.
طریقه مصرف:
این گونه دارای رابطه همزیستی خوبی با برخی از باکتری های خاص خاک می باشد. این باکتری ها نوع خاصی از ندول ها روی ریشه ایجاد می کنند که برای تبدیل نیتروژن به آمونیاک در اتمسفر به کار می روند. این آمونیاک می تواند توسط همین گیاه و سایر گیاهان اطراف مورد استفاده قرار گیرد.
اگر نهال انگور فرنگی در باغ کاشته شود می تواند در محصول دهی سایر درختان نیز مفید واقع شود و میزان میوه دهی آن ها را 10 درصد بیشتر کند.
کود دهی:
نهال انگور فرنگی خاکی با کوددهی متوسط را ترجیح می دهد، اما در خاک های ضعیف و خشک نیز رشد می کند. اما در کل گیاه کم توقعی است.
هرس:
با توجه به محصول دهی زیاد و قدرت جوانه زنی بالای این گیاه هرس سالیانه شاخه های طویل لازم است. هرس باعث جلوگیری از شکستن شاخه های بلند زیر بار محصول می شود و بایستی شاخه هایی که طول زیادی دارند را برای آرایش و جلوگیری از بی نظمی در زمستان حذف نمود.
آبیاری:
خاک خشک و مرطوب را تحمل می کند و در برابر خشکی مقاوم است و به میزان آبیاری چندان حساس نیست.
آفات و بیماریها و عوارض:
سرماهای دیررس بهاره به گلهای این گیاه آسیب می رساند.
کنترل بیماری ها بویژه سفیدک ضروری است.
نهال های بسیار با کیفیتی نظیر نهال کامکوات و نهال لیمو ترش چهارفصل ، نهال تمشک بدن تیغ و … برای شما عزیزان در سایت موجود کردیم و به زودی تعداد این نهال های عالی را افزایش خواهیم داد.
برای ثبت سفارش به لینک زیر مراجعه فرمائید
خرید بذر انگور فرنگی
