تغییر منظره پسزمینه امری است که دههها در سینما مورد استفاده قرار گرفته؛ اما به دلیل پیچیدگی پیادهسازی آن و نیاز به قرارگیری در جلوی پردههای سبزرنگ، عمومِ مردم توانایی انجام چنین کاری را نداشتند. حال به نظر میرسد که پیشرفت دوربین گوشیهای هوشمند در تشخیص عمق تصاویر، این امکان را ایجاد کرده است تا افراد عادی نیز خود را در جلوی منظرهی دلخواهشان قرار دهند.
گوگل بهعنوان یکی از شرکتهای پیشتاز در زمینهی هوش مصنوعی و یادگیری ماشین، یک شبکهی عصبی طراحی کرده که توانایی تشخیص چهره و تمایز آن از محیطِ پشت را دارا است. نتیجهی بهکارگیری این شبکهی عصبی، سیستمی شده است که امکان جابهجایی بین پسزمینههای تعیینشده را برای کاربران فراهم میآورد. این تکنولوژی با ۴۰ فریم روی گوشی گوگل پیکسل ۲ و ۱۰۰ فریم روی گوشی آیفون ۷ اپل کار میکند.
متأسفانه امکان استفادهی عمومِ کاربران از این سیستم وجود ندارد و تنها قشر معدودی از یوتیوبرهای مشهور که به سرویس Youtube Stories نیز دسترسی دارند، امکان استفاده از آن را پیدا کردهاند.
پنجشنبهی گذشته، گوگل در مطلبی به توضیح این سیستم پرداخت.
سیستم جدید تقسیمبندیِ ما، به خالقان محتوا اجازه میدهد تا پسزمینه ویدیوها را بدون زحمت و داشتن تجهیزات تخصصی، تغییر دهند یا جایگزین کنند.
با پیادهسازی سیستم یادشده، میتوان به کارایی بالای هوش مصنوعی و یادگیری ماشین در حل و فصل مشکلات پیچیده محاسباتی پی برد.
به غیر از مواقعی که سوژه از عینک تیره استفاده کرده یا یک چشمش پنهان است، هیچ نیازی نیست که شبکهی عصبی تمام اجزای چهره را تشخیص دهد.
گوگل از نخستین شرکتهایی بوده که در گوشی پیکسل ۲ خود از هوش مصنوعی بهره گرفته است؛ بهواسطهی همین موضوع و باوجود اینکه پیکسل ۲ تنها از یک دوربین بهره میبرد، کاربران میتوانند اقدام به ثبت تصاویر پرتره کنند.
حال با توجه به فناوری جدید گوگل، بهنظر میرسد که هوش مصنوعی به سطوح بالاتری گام گذاشته است و میتوان در آیندهی نزدیک شاهد رسوخ بیشتر دستگاههای هوشمند در زندگیهایمان باشیم.