محققان توانستند به پیشرفت‌هایی در کنترل روند بیماری آلزایمر در میان موش‌ها دست یابند، اما با این حال بحث در مورد انسان چیز دیگری است. در این مطالعه که توسط موسسه ملی کهنسالی (NIA) انجام گرفت، پیشنهاد شده است که یک ماده جدید، پتانسیل درمان و پیشگیری این بیماری را داراست.
زمانی که مکمل نیکوتین آمید ریبوزاید (Nicotinamide Riboside) که فرمی از ویتامین B3 محسوب می‌شود، در جوندگان استفاده شد توانست سبب جلوگیری از آسیب‌های عصبی و بهبود عملکرد‌های جسمانی و تشخیصی شود. محققان هنوز این تیمار را در مورد انسان به کار نبرده‌اند اما امیدوارند در آینده بتوان به نتایج خوبی دست یافت. در این رابطه دکتر ریچارد هودس، رئیس موسسه ملی کهنسالی بیان داشت
طبق توضیحات این موسسه، ماده NR (نیکوتین آمید ریبوزاید) سبب تصحیح و نرمال سازی میزان نیکوتین آمید آدنین دینوکلئوتید (Nicotinamide Adenine Dinucleotide) یا NAD+ می‌شود که یک متابولیت ضروری برای انرژی سلولی، خود‌بازسازی سلول‌های بنیادی، مقاومت در برابر استرس‌های عصبی و ترمیم DNA است.
در افراد مبتلا به آلزایمر، فعالیت‌های معمول برای ترمیم مغز، ضعیف است که منجر به اختلال در عملکرد میتوکندری‌ها، کاهش تولید نورون‌ها، افزایش اختلال در عملکرد نورونی و التهاب می‌شود. دکتر هودس همچنین اضافه کرد:
ما با شوق و علاقه به آزمایشات متنوعی از روش‌های جدید ادامه خواهیم داد و نتایج مثبت حاصل از تحقیق، نوید یک مسیر برای پیشرفت‌های بیشتر را می‌دهد.
گروه تحقیقاتی به سرپرستی محققان ارشد ویلهلم بوهر و یوجین هو، این تحقیق را با استفاده از نژادی از موش‌ها که ویژگی‌های آلزایمر انسانی را نشان می‌دهند، انجام دادند. از جمله این خصوصیات می‌توان به آسیب‌شناسی تئو (Tau Pathology)، تخریب سیناپس، مرگ نورونی و اختلالات تشخیصی اشاره کرد.
آنها در این تحقیق با افزودن مکمل NR به منبع آب آشامیدنی این موش‌ها، به بررسی اثرات آن پرداختند و بعد از گذشت سه ماه، دانشمندان مشاهده کردند موش‌هایی که مکمل NR را دریافت کرده‌اند، علائم مثبتی از بهبودی را نشان می‌دهند. از جمله کاهش تخریب DNA، افزایش انعطاف‌پذیری عصبی (Neuroplasticity)، افزایش تولید نورون‌های جدید و همچنین کاهش سطح آسیب و از بین رفتن نورون‌ها.
ین درمان نه تنها به بهبود آسیب‌های موجود DNA کمک نمود بلکه از آسیب‌های بعدی در آینده نیز جلوگیری کرد. به علاوه، موش‌هایی که تحت تیمار مکمل NR قرار گرفته بودند، در مقایسه با موش‌های شاهد، طی آزمایشات رفتاری و تست حافظه، عملکرد بهتری از خود نشان دادند و از قدرت و استقامت عضلانی بهتری نیز برخوردار بودند؛ حتی تحمل و توانایی بیشتری در راه رفتن از خود بروز دادند.
محققان همچنین ابزار داشتند که این مزیت‌های جسمی و تشخیصی NR، به لطف تاثیر آن بر روی باز‌تولید سلول‌های بنیادی در بافت مغز و عضلات صورت می‌گیرد. بوهر نیز افزود :
ما از این که می‌بینیم این یافته‌ها بر روی بهبود مدل بیماری آلزایمر تاثیر مثبت داشته است، برای ادامه کار دلگرم می‌شویم. ما به آینده می‌نگریم که چگونه NR و دیگر ترکیبات مشابه می‌توانند به درمان احتمالی افرادی که دچار بیماری زوال عقل (Dementia) هستند، کمک نمایند.
محققان در راه رسیدن به پیشرفت‌های بهتر و کاربردی‌تر برای انسان، به انجام تحقیقات و آزمایشات بیشتر اهتمام می‌ورزند.
